بررسی تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی

انگیزه کاری در پرستاران ممکن است در طول زمان کاهش یابد و خطر ترک کار و کمبود نیرو، نظام سلامت را تهدید می کند. در این حالت تقویت تاب آوری پرستاران با استفاده از مداخلات روان شناختی از اهمیت بالایی برخوردار است.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر تاب آوری پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی در شهر تبریز انجام شد.

مطالعه حاضر یک مطالعه ی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد که جامعه آماری آن را پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب نظامی در شهر تبریز در نیمه ی دوم سال 1400 تشکیل می دادند. بر اساس معیارهای ورود، 50 پرستار انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای گروه مداخله، آموزش مثبت اندیشی به شیوه حضوری و بحث گروهی در هشت جلسه 90 دقیقه ای انجام شد. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی و تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند.

بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک تفاوت معنی داری وجود نداشت. میانگین تاب آوری پرستاران قبل از مداخله در گروه آزمون 6/12±39/28 و در گروه کنترل 9/54±41/56 بود که تفاوت آماری معنی داری نداشتند (0/32P=). بعد از مداخله در گروه آزمون به 4/66 ± 60/12 و در گروه کنترل به 8/98 ± 42/60 رسید که این تفاوت بین دو گروه معنی دار بود (0/001P<). همچنین تاب آوری از زمان پیش آزمون به پس آزمون در گروه مداخله ارتقا یافت (0/001P<) ولی در گروه کنترل معنی دار نبود (0/16=P).

با توجه به اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر تاب آوری پرستاران، پیشنهاد می گردد این روش ساده و ارزان و قابل اجرا برای پرستاران مورد استفاده قرار گیرد.