بررسی روایت «دعوا علیا» با تکیه بر اشکالات عبدالرحمن دمشقیه

حضرت علی  اولین امام بعد از نبی مکرم اسلام$ بوده و روایات بسیاری از جانب اهل بیت و پیامبر اکرم  در فضیلت آن حضرت، صادر شده است. احادیثی نظیر حدیث منزلت و حدیث غدیر که در کتب حدیثی شیعه و اهل سنت، قابل ملاحظه است. باوجود این، برخی از وهابیان سعی داشته‎اند تا این فضایل را انکار یا رد کنند. عبدالرحمن بن محمد دمشقیه، یکی از وهابیانی است که بر روایات فضایل اهل‎ بیت خدشه وارد ساخته است. یکی از آن روایات، حدیث «دعوا علیا ان علیا منی و انا منه و هو ولی کل مومن بعدی» می‎باشد. او به سند روایت و راوی آن، خدشه وارد کرده است، حال آنکه سند روایت، نه تنها از نظر علمای شیعه، بلکه از منظر علمای بزرگ اهل سنت نیز صحیح می‎باشد. دمشقیه همچنین استدلال شیعه بر کلمه «بعدی» را به دلیل بدعتگذار خواندن راوی، باطل دانسته است. پس از بررسی، مشخص شد نه تنها کلمه «بعدی» در طرق دیگر روایت هم موجود است؛ بلکه مضمون روایت با همین واژه متواتر است . دمشقیه در ادامه، «ولی» را به معنای محبت و نصرت دانسته و مدعی شده، شیعه به سبب نبودن روایاتی که صریح در خلافت و ولایت باشد، «ولی» را به معنای ولایت گرفته است؛ درحالی که از نظر لغت شناسان، «ولی» در روایات به معنای ولایت و تدبیر بوده و نه تنها شیعه، بلکه راویان و حدیث نگاران بزرگ اهل سنت، روایاتی را نقل کرده‎اند که در آن، «ولی» به معنای ولایت و امارت، استعمال شده است. افزون بر آن، روایاتی در شان حضرت علی نقل شده که واژه «خلیفه» در آن آمده است؛ اما دمشقیه ادعا کرده، چنین روایاتی در شان دیگر صحابه نیز صادر شده است، حال آنکه روایتی با مضمون تعیین جانشین نه در منابع اهل سنت و نه در منابع شیعه برای کسی غیر از حضرت علی% نقل نشده است.