ارزیابی مقاومت فشاری و رفتار تنش- کرنش لایه اساس حاوی تراشه آسفالت

استفاده از مصالح تراشه آسفالت به عنوان یک نوع مصالح بازیافتی، در لایه آسفالت یا لایه اساس در روسازی امکان پذیر است. معمولا این مصالح به دلیل تغییرپذیری و مقاومت ناکافی، همراه با افزودنی تثبیت کننده مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله مقاومت فشاری محدود نشده نمونه های تراشه آسفالت تثبیت شده با سیمان طی یک مطالعه آزمایشگاهی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در ساخت نمونه های استوانه ای فشاری، از سیمان با درصدهای 4، 5 و 6 استفاده شده است. نمونه ها با انرژی تراکمی استاندارد تهیه شده و در دوره های 3، 7، 28 و 90 روزه در اتاق رطوبت عمل آوری شده اند. ساخت نمونه ها بر اساس استاندارد 558 ای اس تی ام (خاص تراکم خاک- سیمان) بوده و آزمایش فشاری محدود نشده به روش کرنش کنترل و با سرعت 1.3 میلیمتر بر دقیقه انجام شده است. به منظور بررسی تاثیر رطوبت ساخت، علاوه بر رطوبت بهینه رطوبت های کمتر و بیشتر از بهینه نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه آزمایشگاهی، با افزایش درصد سیمان و دوره عمل آوری، مقاومت فشاری محدود نشده و مدول الاستیسیته سکانتی به طور مشهودی افزایش می یابد. همچنین مشخص گردید که در هر طرح اختلاط، برحسب درصد سیمان مصرفی، مقاومت ماکزیمم ممکن است در رطوبت بهینه یا کمتر از بهینه رخ دهد.