رنگ شناسی «بارورتر از بهار» در نقد فمینیستی «الاین شوالتر»

یکی از موضوعات جدید در نقد فمینیستی آثار ادبی، مقوله رنگ شناسی است. با بررسی آثار زنان شاعر و نویسنده ازطریق روانشناسی رنگها میتوان به ساختارهای ذهنی و زبانی ناخودآگاه آنان پی برد؛ نیروهایی نامریی که فراتر از ادعای شاعر و نویسنده، در آثار نمود پیدا میکنند. لذا در این پژوهش با بررسی ترکیبی مولفه های رنگ شناسی، همراه با نقد فمینیستی الاین شوالتر، کتاب «باروتر از بهار» مورد ارزیابی قرار میگیرد. این کتاب مجموعه ای از شعر شاعران زن معاصر است که نویسنده به قصد نشان دادن تضییع حقوق فردی زنان در قالب زبان نوشته است.

این جستار به شیوه توصیفی-تحلیلی و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای بر محور نقد روانشناسانه و فمینیستی انجام شده است.

استفاده از عنصر رنگ در کتاب «بارورتر از بهار» بمنظور بیان عواطف و احساسات زنانه از بسامد زیادی برخوردار است. رنگهایی که بصورت «نماد» و «رمز» به کار رفته اند حکایت از خصایص بیولوژیکی و جسمی زنانه دارند. این رنگها در مدلهای مفهومی روانشناسی، بیولوژیکی، زبانشناسی و فرهنگی قابل تقسیم است و همچنین کاربرد آنها در آثار زنان به مراتب بیشتر از آثار مردان در تحلیلهای مشابه بوده است.

نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از آن است که با تکیه بر ساختارشکنی در فرم زبان میتوان در لایه های زیرین متن، به نوعی زبان زنانه دست یافت؛ زبانی که در ظاهر رنگ و بویی مردانه دارد و در بیشتر مواقع تحت تاثیر فضای مردسالارانه خلق شده است؛ اما درواقع نوعی نگاه فمینیستی در مفهوم جینوکرتیسیزم شوالتر دارد.