بررسی سمیت حاد و آسیب های هیستوپاتولوژی علف کش پاراکوآت در pH، سختی و دماهای مختلف در ماهی گامبوزیا Gambusia holbrooki Girard, 1859

کمتر از 0/1درصد از میزان آفت کش های مصرفی به آفات می رسند و بقیه وارد محیط زیست شده و منابع آبی را آلوده کرده و تاثیرات نامطلوبی بر ماهیان می گذارند. این پژوهش با هدف بررسی سمیت حاد و آسیب شناسی بافتی پاراکوآت در pH، سختی و دماهای مختلف بر روی ماهی گامبوزیا (Gambusia holbrooki) انجام شده است. سمیت حاد پارآکوات به مدت 96 ساعت بر روی ماهی مورد مطالعه انجام شد و پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب از قبیل 10 و 7، 5 =pH، سختی= 0، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر و دما= 18، 25 و 30 درجه سانتی گراد تنظیم شد و آسیب شناسی بافتی پارآکوات بر روی بافت آبشش و روده ماهی گامبوزیا بعد از 21 روز بررسی شد. مقادیر سمیت کشنده میانه (LC50) علف کش پارآکوات برای 96 ساعت بر روی ماهی G. holbrooki در 10 و 7، 5 = pH به ترتیب برابر 13/80، 17/78و 15/48 میلی گرم بر لیتر، در سختی= 0، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر به ترتیب برابر 7/94، 19/49 و 36/30 میلی گرم بر لیتر و در دما= 18، 25 و 30 درجه سانتی گراد به ترتیب برابر 64/55، 51/28 و 25/70 میلی گرم بر لیتر می باشد. آسیب شناسی بافتی پارآکوات در 5 =pH شامل هایپرپلازی، انحنا، همجوشی و کوتاه شدن لاملاهای ثانویه می باشد و از آسیب شناسی بافتی پاراکوآت در روده ماهی گامبوزیا در 5 =pH شامل تورم سلول های گابلت، افزایش تعداد سلول های گابلت و نکروز و فرسایش می باشد. غلظت های تحت حاد علف کش پاراکوآت می تواند اثرات نامطلوبی بر بافت آبشش و روده ماهی گامبوزیا داشته باشد که شدت آن بستگی به ویژگی های فیزیکوشیمیایی محیط آبی دارد.