نگرش کشاورزان دشت جیرفت نسبت به پیامدهای پروژه انتقال آب از سرچشمه رودخانه هلیل رود به شهر کرمان

در سطح جهانی، آب شیرین به طور نابرابر، هم در فضا و هم در زمان توزیع می شود. افزایش بهره برداری انسانی، فشار را بر آب به عنوان منبعی برای رفاه انسان افزایش می دهد. به همین منظور جهت جبران کمبود آب، انسان به فکر انتقال بین حوضه ای آب است. یکی از طرح های انتقال آب که در حال اجرا است، طرح انتقال آب از سرشاخه های هلیل رود به کرمان است. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از مطالعه حاضر بررسی نگرش کشاورزان دشت جیرفت نسبت به این طرح است. در این مطالعه به صورت تصادفی با 150 نفر از کشاورزان دشت جیرفت در بهار سال 1401 مصاحبه صورت گرفت. جهت ارزیابی فاکتورهای موثر بر نگرش کشاورزان، متغیرهایی از قبیل 1) ارتباط با گروه های محلی، 2) اعتماد به سازمان های دولتی، 3) عدم مشارکت با برنامه های دولت، 4) عدم کمک به کشاورزان از سوی دولت، 5) تاثیر بر کشاورزی و محیط زیست، 6) تبدیل دشت جیرفت به بیابان و 7) همکاری بین سازمان های دولتی و غیر دولتی، به عنوان متغیر مستقل و موافق یا مخالف بودن با طرح انتقال آب به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. در نهایت از آزمون رگرسیون منطقی جهت تجزیه و تحلیل استفاده شد. نتایج نشان داد افرادی که باور دارند که مشارکت با برنامه های دولتی اشتباه است، دولت پس از طرح انتقال آب هیچ گونه کمکی به کشاورزان نخواهد کرد، کشاورزان به شدت تحت تاثیر قرار می گیرند و دشت جیرفت به بیابان تبدیل خواهد شد، افرادی هستند که مخالف طرح انتقال آب هستند.