ویژگی های روان سنجی مقیاس نگرش به مراقبت از بیماران در حال مرگ در پرستاران و ارتباط آن با همدلی عاطفی پرستاران شهر تهران

بیشتر پرستاران با بیماران در حال مرگ مواجه هستند و به دلیل وضعیت کاری شان، این مساله امری عادی و روزمره است؛ لذا نگرش به مراقبت از بیماران در حال مرگ یک عامل بسیار مهم در کار پرستاری است. نگرش منطقی پرستاران به مراقبت از بیمار در حال مرگ می تواند در مراقبت از بیماران رو به مرگ و خانواده آنان موثر باشد. پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی اکتشافی ،با هدف ویژگی های روان سنجی پرسشنامه نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ لی و همکاران (2009) و ارتباط این عامل با همدلی عاطفی پرستاران شاغل در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاییز 1400 شامل می گردد. نمونه مورد مطالعه نیز 443پرستار می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای تصادفی از 18 بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز مقیاس ارزیابی مراقبت از بیمار در حال مرگ لی و همکاران (2009) با 32 گویه بود. همچنین از پرسشنامه همدلی عاطفی پزشک و پرستار جفرسون (2000) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 26 بود و با آماره های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که پرسشنامه نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ از روایی و پایایی و هنجارمندی مناسبی برخوردار است همچنین بین بین خرده مقیاس نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ، رنج جسمانی، فشار، بالیدگی و حمایت اجتماعی و همدلی عاطفی پرستاران رابطه معنی دار و مثبت برقرار است. از دیگر سو نتایج نشان داد؛ مولفه های نگرش به مراقبت از بیمار در حال مرگ، همدلی عاطفی پرستاران را پیش بینی می کنند.