تحلیل ژیوپلیتیک توانمندی های طبیعی و انسانی استان فارس برای دستیابی به توسعه زیست محیطی

تاثیرگذاری سیاست های ملی و تصمیمات کشورها، بر تغییر اشکال و ابعاد عملکرد فیزیکی زمین، به درجه ای رسیده است که مسایل زیست محیطی در قلمروهای منطقه ای و فرامنطقه ای ماهیتی ژیوپلیتیکی پیداکرده است و توان متفاوت هر محیط جغرافیایی موقعیت متفاوتی را برای آن منطقه فراهم نموده است. هدف از این تحقیق، بررسی توان های طبیعی و انسانی تاثیرگذار بر توسعه زیست محیطی استان فارس بود.
روش شناسی: این تحقیق پیمایشی در سال 1401 در استان فارس به انجام رسید. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه و مطالعه پیشینه تحقیقاتی و نیز مطالعه ویژگی های منطقه شکل گرفت. لیست معیارها و شاخص های موثر بر توسعه زیست محیطی استان فارس با سنجش نظرات کارشناس تهیه شد و سپس برای وزن دهی از روش های ویکور، تاپسیس و انتروپی شنون استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه، 158 نفر از کارشناسان و متخصصین حوزه علوم سیاسی و ژیوپلیتیک در استان فارس بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. با توجه به تنوع روش های مورد استفاده و تفاوت وزن های به دست آمده، برای تعیین وزن نهایی از روش کپلند استفاده شد.
چهار معیار اقتصادی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی- گردشگری به عنوان عوامل موثر بر توسعه زیست محیطی استان فارس شناخته شدند. در معیار اقتصادی به ترتیب عوامل توسعه معادن و کارخانجات، زیرساخت، سطح رفاه، تکنولوژی، اشتغال و سرمایه گذاری داخلی و خارجی، در معیار محیطی، عوامل منابع طبیعی، شبکه های آبی، شبکه های ارتباطی، توپوگرافی، پراکنش نقاط جمعیتی و دریاچه و تالاب ها، در معیار اجتماعی، عوامل سطح آگاهی و اطلاعات، ساختار جمعیت، عملکرد زیست محیطی، مشخصات قومی- فرهنگی و آموزش، و در معیار فرهنگی- گردشگری نیز، گردشگران خارجی، آثار باستانی ملی، آثار جهانی و گردشگران داخلی به ترتیب اولویت بر توسعه زیست محیطی استان فارس تاثیرگذار بوده اند.
برای دستیابی به اهداف زیست محیطی، برنامه ریزی توسعه توان های انسانی و محیطی در راستای حفظ محیط زیست برای نسل های آتی ضروری است. برنامه ریزی هر یک از مولفه های مورد نظر سبب تاثیر مستقیم و نیز غیرمستقیم بر سایر مولفه ها می شود.