پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس بر اساس سرمایه های روانشناختی و ویژگی های شخصیت در کادر درمانی کرونا

با توجه به اهمیت حفظ نیروی درمانی و سالم نگه داشتن این قشر به عنوان افرادی که حافظان سلامت و تندرستی اعضای دیگر جامعه هستند، ضرورت دارد میزان اضطراب  و فشار  روانی  انها و همچنین عوامل  مرتبط با آن مرد بررسی  قرار گیرد تا بر اساس نتایج به دست آمده، گام هایی در جهت حفظ و ارتقای سلامت روان آنها برداشته شود؛ لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس بر اساس  سرمایه های  روانشناختی و  ویژگی های  شخصیت در  کادر درمانی کرونا  بود. روش شناسی: روش  پژوهش توضیفی از  نوع همبستگی بود، جامعه آماری  پژوهش  حاضر شامل  تمامی کادر  درمان بیمارستان های مقابله با کرنا در شهر تهران در سال 1399 بودند که با  روش  نمونه گیری به صورت در دسترس 228 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری  داده ها شامل پرسشنامه شخصیت نیو مک کری و کاستا(1985) فرم کوتاه، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لاتنز و همکاران(2007)و مقیاس سنجش نشانگان استرس سید خراسانی  و صدیقانی(1377) بود. نتایج حاصل از  ضریب همبستگی  پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد ویژگی های شخصیتی و سرمایه های روانشناختی به میزان 62/0 با آسیب پذیری در برابر استرس کادر درمان کرونا همبستگی دارند، بدین معنی که 39 درصد از کل واریانس آسیب پذیری در برابر استرس کادر درمان کرونا توسط که ویژگی های شخصیتی و سرمایه های روانشناختی تبیین می شود (05/0>P). نتایج نشان داد که از بین ویژگی های شخصیتی، روان رنجوری، گشودگی به تجریه، توافق پذیری و وظیفه شناسی  و از بین سرمایه های روانشناختی، خودکارآمدی و خوشبینی توان پیش بینی آسیب پذیری در برابر استرس کادر درمان کرونا را داشتند