مدیریت منابع آب به کمک روش های تعدیل وضع هوا و اثرات آن بر رواناب حوضه آبریز زاینده رود

امروزه مدیریت منابع آب جوی یکی از راهکار های اجرایی در کاهش اثرات خشک سالی و تغییر اقلیم می باشد. درواقع درون اتمسفر منبع قابل توجهی از آب قابل شرب است که با توجه به محدودیت منابع آب شیرین سطح زمین و از سوی دیگر خشک سالی های طولانی بیش از بیش حایز اهمیت می باشد. هدف از مقاله حاضر بررسی اثرات مدیریت منابع آب جوی بر رواناب ورودی به سد زاینده رود می باشد. به این منظور آمار بارش 10 ایستگاه تاثیرگذار بر سد زاینده رود و حجم رواناب روزانه ورودی به سد در دوره اجرای تعدیل وضع هوا دریافت شد. با استفاده از روش آماری تحلیل عاملی ابتدا رابطه تک تک ایستگاه ها با رواناب ورودی به سد زاینده رود بررسی و بعد از تعیین ایستگاه ها با تاثیرگذاری بیش تر با استفاده از نرم افزار SPSS رابطه بارش همان روز تا 7 روز تاخیر به صورت ماتریسی با رواناب ورودی به سد زاینده رود موردبررسی قرار گرفت و نهایتا میزان تاثیرگذاری عملیات تعدیل وضع هوا در حوضه آبریز زاینده رود (افزایش بارش 14 میلی متر) و آب ورودی به سد برآورد گردید. نتایج نشان داد، در طول دوره آماری موردبررسی به میزان 1/2 میلیون مترمکعب بر حجم آب ورودی به سد زاینده رود در اثر عملیات تعدیل وضع هوا اضافه شده است.