بررسی الگوی توسعه صنعتی مبتنی بر صادرات با تاکید بر سیاست صنعتی

در دهه اخیر، بازنگریهای مهمی در مباحث سیاستگزاری اقتصادی رخ داده است و به دو مقوله اقتصاد سیاسی با هدف یافتن راهکاری برای اصلاح دولت و سیاست صنعتی با هدف افزایش رقابت بخش صنعت و صنعتی شدن توجه بیشتری شده است. بررسی اینکه چگونه کشورها در تمامی سطوح توسعه می توانند پاسخ سازنده ای به چالشهای معاصر (اشتغال زایی، کاهش فقر، مشارکت در انقلاب فناورانه و زنجیره های ارزش و...) بدهند؛ بدون استفاده از سیاست صنعتی هدفگیری شده دشوار است. استراتژی صنعتی شدن مبتنی بر صادرات که در برخی از موارد از آن به عنوان رشد مبتنی بر صادرات نیز نام برده می شود عبارت است از نوعی سیاست اقتصادی و تجاری که هدف آن سرعت دادن به فرایند صنعتی شدن یک کشور از طریق صادرات کالاهایی است که در آن دارای مزیت نسبی است. .توسعه صادرات به دو دلیل اهمیت دارد. دلیل اول این است که رشد مبتنی بر صادرات می تواند برای کشور منابع فراهم کند، به این صورت که به کشور اجازه می دهد تا جایی که مواد و امکانات برای صادرات اجازه دهد کسری تراز تجاری خود را ترمیم کند و علاوه بر آن بدهیهای خارجی خود را نیز پرداخت نماید. دلیل دوم که اهمیت بیشتری نیز دارد این است که این استراتژی سبب می شود بهره وری در کشور رشد کند و چرخه صادرات در پی آن ادامه داشته باشدمشکل اصلی در استراتژی توسعه صنعتی کشور ، نوسان این استراتژی و تغییر جهت گیریهای مداوم دولت (ناشی از ضعف برنامه ریزی) است در این تخقیق ، متغیرهای اقتصادی اثرگذار بر توسعه صنعتی مبتنی بر صادرات ، استخراج شده است