معنای تحلیلی«نبی» و «رسول» و ارتباط آن با دیدار فرشته وحی

در روایات صحیح از اهل بیت علیهم السلام فرق «نبی» با «رسول» اینگونه بیان شده که، «نبی» در خواب فرشته را می بیند و صدای او را می شنود اما «رسول» علاوه بر این مواهب، می تواند در بیداری هم فرشته را مشاهده کند. فرق بیان شده در روایات اهل بیت علیهم السلام این سوال را در ذهن وجود می آورد که، «چه ارتباطی بین معنای تحلیلی دو واژه «نبی» و «رسول» با دیدار فرشته وحی در «خواب» و بیداری وجود دارد؟» معنای تحلیلی واژه «نبی» نشان می دهد که این وصف در لغت از مصدر «نباوه» به معنای «رفعت» و «بلندی» است و بر معنای مشرف از بلندی و خبردار از حوادث مهم پیش از وقوع آنها دلالت دارد و به همین دلیل در فرهنگ دینی وصف افرادی بلند مرتبه است که به مدد الهی در «رویا» و از طریق فرشته اموری غیبی و مربوط به آینده نیک و بد قوم خود را می بینند و پیش از وقوع آن امور، در قالب بشارت و انذار به قوم خود خبررسانی می کنند. همچنین معنای تحلیلی واژه «رسول» نشان می دهد که این واژه در لغت وصف فردی است که عزم و انگیزه او در اثر انبعاثی خیلی شدید بسیار تقویت شده و در نتیجه انجام ماموریتی خاص برای او آسان شده است. این وصف در فرهنگ دینی وصف نبیینی است که در اثر دیدار اعجازگونه هیات اصلی فرشته وحی در بیداری، عزم و انگیزه آنها بسیار تقویت شده و با وجود کمی یاران، می توانند سختی های تبلیغ دین را به خوبی تحمل کنند.