اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به سرطان سینه

سرطان پستان مهم ترین و رایج ترین بیماری در بین زنان است که دومین میزان مرگ و میر را بعد از سرطان ریه به خود اختصاص داده است، لذا این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر تاب آوری، سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به سرطان سینه بود.

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر نیمه تجربی، با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه مورد مطالعه به روش نمونه گیری در دسترس از میان 113 نفر از زنان مبتلا به سرطان سینه شهر کرمانشاه در سال 1397، تعداد 30 بیمار انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفر آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه مداخله طی 10 جلسه درمان گروهی90 دقیقه ای به مدت دو ماه تحت گروه درمانی شناختی رفتاری قرارگرفتند؛ و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکردند. پرسشنامه سازگاری اجتماعی احمدی (1369) به عنوان ابزار ارزشیابی قبل و بعد از مداخله مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده تحلیل کواریانس چند متغیره و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 صورت گرفت.

نتایج نشان داده گروه درمانی شناختی رفتاری بر سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به سرطان سینه تاثیر معنادار داشته است و بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنیداری وجود دارد (05/0< p).

نتایج حاصل از این مطالعه، بیانگر سودمندی گروه درمانی شناختی رفتاری در افزایش سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به سرطان سینه است؛ بنابراین توصیه می شود از این رویکرد درمانی درجهت ارتقاء به سازگاری اجتماعی این بیماران استفاده شود.