شیوع افسردگی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید و ارتباط آن با شدت فعالیت بیماری: مطالعه مقطعی

افسردگی یکی از اختلالات شایع در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید (RA) است که می تواند نتایج بالینی را در این بیماری تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی و ارتباط آن با فعالیت بیماری در مبتلایان به RA صورت گرفت.

در یک مطالعه مقطعی، 144 بیمار مبتلا به RA مراجعه کننده به کلینیک روماتولوژی بیمارستان شهید مصطفی خمینی (ره) ایلام از لحاظ معیار فعالیت بیماری و نیز وضعیت افسردگی بررسی شدند. داده های مربوط به فعالیت بیماری با استفاده از معاینه فیزیکی و تست آزمایشگاهی و بر اساس معیار نمره فعالیت بیماری (DASS28) و وضعیت افسردگی با پرسشنامه خوداظهاری بک جمع آوری و با مدل های رگرسیون خطی در نرم افزار STATA 14 آنالیز گردید.

شیوع کلی افسردگی در بیماران مورد مطالعه 61 درصد بود. بر اساس آنالیز مدل چند متغیره بیماران با فعالیت شدید بیماری در مقایسه با فعالیت خفیف بیماری، خطر بیشتری برای افسردگی داشتند. در بیماران با سطح شدید فعالیت بیماری نسبت به سطح فعالیتی خفیف و متوسط، نمره افسردگی 43/12 به طور معناداری بیشتر بود (P<0/001). مدل های پیش بین نشان دادند که در بیماران با فعالیت شدید بیماری، احتمال افسردگی با افزایش سن و مدت زمان ابتلا افزایش پیدا می کند.

با توجه به رابطه افسردگی و افزایش فعالیت شدید بیماری RA، نیاز به غربالگری بیماران RA از نظر اختلال افسردگی و توجه مراقبت و درمان جسمی – روانی جامع جهت دستیابی به پیامدهای بالینی بهتر، ضروری به نظر می رسد. پیامدهای عملی. فعالیت شدید بیماری در RA ممکن است تحت تاثیر یک پدیده روان شناختی مانند افسردگی باشد. بنابراین وضعیت افسردگی باید به عنوان یکی از بیماری های موثر بر تشدید علایم RA مورد غربالگری و ارزیابی قرار گیرد. استفاده از رویکرد جامع نگر و چند رشته ای با کمک گرفتن از متخصصان روان پزشکی و روانشناسی در مدیریت بیماری RA پیشنهاد می گردد.