اثر انجام عمل سرمازیستی بر عقود جایز فرد فریز شده در حقوق ایران

از مسایل مستحدثه و نوظهوری که در چند دهه اخیر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، کرایونیک یا فریزکردن بدن انسان مبتلا به بیماری لاعلاج جهت احیا مجدد با پیشرفت علم در آینده است. این افراد با هدف حفظ حیات خود تلاش می کنند با تن دادن به این عمل از مرگ حتمی ناشی از بیماری خود نجات پیدا کنند. اثراتی که بر زندگی و وضعیت حقوقی آن ها می تواند داشته باشد، سبب شده است که اندیشمندان به دنبال تبیین آثار حقوقی آن باشند. در این مقاله نیز به دنبال اثر آن بر عقود جایز فرد هستیم.

این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، با رجوع به کتب و مقالات علمی فراهم شده است.

ملاحظات اخلاقی:

 در این پژوهش اصول اخلاقی و امانتداری علمی رعایت شده است.

با استناد به نظر فقها در ارتباط با اثر بیهوشی بر عقود اذنی می توان انفساخ عقود جایز (اذنی) فرد در اثر سرمازیستی را استنباط کرد.

عقود جایز اذنی که در مقابل عقود لازم و لازم الاجرا قرار دارند با فوت و حجر طرفین آن منفسخ می شوند. در ارتباط با فرد سرمازیست می توان گفت که با وجود زنده تصورکردن او، عقود جایزی که پیش از عمل فریزشدن فرد منعقد شده اند، منفسخ می شوند. علت آن، این است که گرچه فریزبودن جزء موارد مصرح در قانون مدنی، یعنی فوت یا حجر که سبب انفساخ عقد جایزاند، ذکر نشده است، اما با استناد به نظر فقها در ارتباط با اثر بیهوشی بر عقود اذنی می توان از بین رفتن عقود جایز اذنی فرد در اثر سرمازیستی را نیز استنباط کرد و به این نتیجه رسید که سرمازیستی نیز مانند حالت فردی که به کما رفته است، سبب ناتوانی در فرد و قطع اذن و انفساخ عقد می شود.