جایگاه حق بر سلامت در اساسنامه سازمان بهداشت جهانی (WHO) و چالش های این سازمان در تضمین حقوق سلامت

یکی از زیرساخت های اصلی حق حیات که از مصادیق بارز حقوق بشر می باشد حق بر سلامت و بهداشت است که زمینه ساز تحقق دیگر نسل های حقوق بشر در سطح جهان شناخته می شود، بدین ترتیب بهداشت انسانی هم می تواند تمتع از دیگر حقوق را تحت تاثیر قرار بدهد و هم از بی تفاوتی و نقض دیگر موازین حقوق بشر تاثیر پذیرد.

این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.

ملاحظات اخلاقی:

 در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک سازمان بین المللی عام و تخصصی در بسیاری از ماموریت ها و اهداف خود در زمینه بهداشت انسانی کامیاب بوده و در آن موضوعات و مناطقی که اهداف یا سازمان بهداشت جهانی فرصت تحقق یا پیشروی نیافته باید موانع تحقق این آرمان ها را در فقر، بیسوادی، بیکاری، رکود، فساد، تبعیض و فقدان دموکراسی در برخی از جوامع و کشورها جستجو کرد.

سازمان بهداشت جهانی برای فایق آمدن بر مشکلات پیش رو باید با ابزار افزایش آگاهی ملت ها به تدریج دولت ها را تشویق به تعامل و همکاری برای ارتقای سطح بهداشت بشریت بنماید تا سریع تر به اهداف عالی و انسانی خود دست یابد.