بررسی فراوانی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های آئروموناس هیدروفیلا و یرسینیا راکری جدا شده از ماهیان بیمار قزل آلای رنگین کمان پرورشی در استان چهارمحال و بختیاری

شناخت میزان مقاومت و حساسیت باکتری های مشکل ساز مانند یرسینیا راکری و آیروموناس هیدروفیلا در مزارع پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان، در انتخاب مناسب و صحیح آنتی بیوتیک و کنترل عفونت در استخرهای پرورشی نقش موثری دارد. در این مطالعه، تعداد یکصد قطعه ماهی بیمار از استخرهای پرورش ماهی قزل آلای رنگین کمان استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری شده و پس از انجام تست های بیوشیمیایی و خالص سازی گونه های آیروموناس هیدروفیلا و یرسینیا راکری، با استفاده از تست PCR با پرایمرهای اختصاصی مورد تایید نهایی قرار گرفتند. حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری ها با روش انتشار دیسک با کشت بر روی محیط کشت مولر هینتونآگار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آنتی بیوگرام جدایه های آیروموناس هیدروفیلا مشخص نمود که بیشترین مقاومت، مربوط به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (100 درصد)، کولیستین (80 درصد)، انروفلوکساسین (80 درصد)، فلومکویین (80 درصد) و پس از آن، نسبت به آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (60 درصد) و فلورفنیکل (60 درصد) می باشد. بیشترین حساسیت جدایه ها، مربوط به آنتی بیوتیک های تریمتوپریم- سولفامتوکسازول (60 درصد) و فسفومایسین (60 درصد) بود. بررسی نتایج حاصل از آنتی بیوگرام جدایه های یرسینیا راکری نشان داد که بیشترین مقاومت در بین جدایه های مورد بررسی، مربوط به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین (100 درصد)، اریترومایسین (100 درصد)، تریمتوپریم- سولفامتوکسازول (100 درصد) وکولیستین (34/83 درصد) و پس از آن نسبت به آنتی بیوتیک تتراسایکلین، فلورفنیکل و فسفومایسن مقاومت حدود 67 درصدی را نشان دادند. مقاومت به آنتی بیوتیک های فلومکویین، لینکومایسین+ اسپکتینومایسین و انروفلوکساسین هم 50 درصد مشاهده شد و این بدین معنی است که هیچ یک از آنتی بیوتیک های مورد اشاره گزینه ی مناسبی برای درمان عفونت باکتریایی حاصل از باکتری یرسینیا راکری نخواهند بود. برای جلوگیری از افزایش مقاومت، باید از مصرف بی رویه و خودسرانه آنتی بیوتیک ها ممانعت کرده و قبل از استفاده، کشت باکتریایی و تست آنتی بیوگرام صورت گیرد.