بازتاب اصطلاحات و واژگان مهدوی در مشاهیر ادب داستانی معاصر

ادبیات داستانی بهترین محمل برای بیان و انتقال ارزش های جامعه است. از این رو برای رصد نمودن میزان ساری و جاری بودن یک اندیشه فرهنگی در بین آحاد مردم بهترین دستاویز، مطالعه و بررسی ادبیات داستانی آن قوم است. توجه به آخرالزمان و اتقاقاتی که در آن دوران رقم می خورد، از قبیل: ظهور و قیام امام زمان(ع) و شخصیت هایی همچون دجال، یمانی، نفس زکیه، و حوادثی که در عصر ظهور پیش می آید، می تواند بیانگر رواج تفکر انتظار و بسترسازی برای ظهور منجی باشد. در این مقاله، نویسنده به بررسی این مفاهیم در ادبیات داستانی معاصر پرداخته است. این بررسی برش تاریخی بعد از مشروطه تا دوران جنگ را در بر گرفته است. این پژوهش که به امهات آثار ادبیات داستانی دوران معاصر پرداخته است، با روش تحلیل محتوا از نوع توصیفی به نقد و بررسی موضوعات مدنظر پرداخته است. نتایج تحلیل و بررسی این آثار بیانگر خاموشی و فراموشی داستان نویسان از بسترسازی جامعه جهت ظهور ولی عصر (عج) است.