تاثیر 8 هفته تمرین قدرتی بر نیروی عکس العمل زمین حین اجرای فرود تک پا در مردان بسکتبالیست نیمه حرفه ای

مقدمه و اهداف :

فرود تک پا، وظیفه ای سخت برای اندام تحتانی است. این حرکت در ورزش بسکتبال بسیار مرسوم است و یکی از عوامل اصلی بروز آسیب های اندام تحتانی به ویژه آسیب لیگامان متقاطع قدامی در این ورزش است. فرود تک پا باعث اعمال حد بالایی از نیروی عکس العمل زمین و گشتاور به اندام تحتانی می شود. قدرت عضلانی اندام تحتانی با افزایش گشتاور درونی و کنترل نیرو عکس العمل در سطح اعمال آن، منجر به کنترل نیروی عکس العمل زمین وارده به این بخش می شود. ازاین رو این پژوهش با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات قدرتی بر روی نیروی عکس العمل زمین در حرکت فرود تک پا انجام شد. 

مواد و روش ها:

 در این پژوهش 20 ورزشکار نیمه حرفه ای رشته بسکتبال به 2 گروه مساوی آزمایش و کنترل تقسیم بندی شدند. از نمونه های هر 2 گروه کنترل و تمرین خواسته شد 3 حرکت سقوط فرود تک پا از روی سکوی 40 سانتی متری روی صفحه نیرو اجرا کنند. سپس گروه تمرین تحت 8 هفته تمرین قدرتی اندام تحتانی قرار گرفت و پس از پایان تمرینات از افراد گروه تمرین و کنترل خواسته شد حرکت فرود را تکرار کنند. میانگین 3 حرکت برای هر فرد در نظر گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل تی زوجی برای مقایسه درون گروهی و از روش کواریانس یک طرفه برای بررسی مقایسه ای تاثیرات بین گروه ها استفاده شد. بررسی آماری پژوهش با استفاده از  نسخه 20 نرم افزار SPSS، با سطح معناداری 0/05 برای همه آزمون ها صورت گرفت.

یافته ها :

یافته ها نشان داد برنامه تمرینی بر روی نیروی عکس العمل زمین در راستای X در هر 2 سویه داخلی و خارجی، همچنین در بررسی عکس العمل زمین در راستای Y نیز در جهات قدامی و خلفی چه در مقایسه درون گروهی و چه در مقایسه بین گروهی تاثیری معناداری ندارد. همچنین در بررسی نیروی عکس العمل زمین در راستای Z در مقایسه درون گروهی (0/005=P) و چه در مقایسه بین گروهی (0/002=P) برنامه تمرینی تاثیری معنادار اما افزایشی نشان داد. 

نتیجه گیری:

 به نظر می رسد برنامه تمرین قدرتی به تنهایی اثربخشی کافی بر روی کاهش نیروی عکس العمل زمین اعمالی به بسکتبالیست های نیمه حرفه ای در حین حرکت فرود تک پا را ندارد.