تاثیر نانوذرات مس بر عامل پوسیدگی نرم سیب زمینی، هویج و پیاز

پوسیدگی نرم باکتریایی ناشی از گونه های Pectobacterium از بیماری‏های مهم و شایع در سیب زمینی و سبزیها است. ضدعفونی غده یا بذر با مواد شیمیایی یکی از روش های مدیریت بیماری است. نانوذرات مس همانند نانوذرات نقره و طلا اثر بازدارندگی شدیدی روی سلول‏های باکتری ها هستند، ولی از آن‏ها بسیار ارزان‏تر و در دسترس ‏تر می‏باشد. این پژوهش برای تعیین اثر نانوذرات مس به تنهایی و در ترکیب با آنتی‏ بیوتیک‏های اکسی‏تتراسایکلین و استرپتومایسین برعامل پوسیدگی نرم سیب زمینی، هویج و پیاز انجام شد.

بیمارگر از بافتهای پوسیده سیب زمینی، هویج و پیاز جدا، خالص و با مطالعه خصوصیات فنوتیپی و ژنتیکی ناحیه Pel-gene با استفاده از آغازگرهای اختصاصی پکتوباکتریوم (Y1وY2) شناسایی شد. اثر سه غلظت نانوذرات مس، آنتی‏بیوتیک‏های اکسی‏تتراسایکلین و استرپتومایسین هرکدام به تنهایی، و ترکیب هر آنتی‏بیوتیک‏ با نانوذرات مس بر رشد بیمارگر در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار برای هر تیمار در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد.

براساس خصوصیات فنوتیپی و قرابت ژنتیکی  بیمارگر Pectobacterium odoriferum شناخته شد. استرپتومایسین نسبت به اکسی‏تتراسایکلین بازدارندگی بیشتری از رشد بیمارگر و اثر آنها در ترکیب با نانوذرات مس به ترتیب 12 و 5/19 درصد افزایش یافت.

نتیجه‏ گیری: 

نانوذرات مس خاصیت بازدارندگی از رشد P. odoriferum دارد و در ترکیب با آنتی بیوتیک ها اثر آنها را افزایش می دهد.