ارائه الگوی کنترل استعداد بر مبنای نوآوری در سازمان های سلامت محور

کنترل استعداد و نوآوری بدنبال دستیابی به یک هدف مشترک هستند و آن رشد، توسعه و اثربخشی و ارایه الگوی سلامت در جامعه هستند؛ لذا هدف تحقیق حاضر ارایه الگوی کنترل استعداد بر نوآوری سازمانی در سازمان های سلامت محور (مدیران سازمان ورزش شهرداری شهر تهران) بود.

نمونه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مدیران و خبرگان سازمان ورزش شهرداری شهر تهران به تعداد 267 نفر بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. با توجه به محدود بودن جامعه آماری از روش نمونه گیری خاصی استفاده نشد و به صورت تمام شمار و هدفمند نمونه برابر جامه تعیین گردید. شرکت کنندگان پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد فیلیپس و راپر (2009) و نوآوری سازمانی امید و همکاران (2002) را به صورت داوطلبانه تکمیل نمودند و پایایی کلیه متغیرها بیش 70/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل استفاده شد.

نتایج نشان داد که مدل تحقیق از برازش کافی برخوردار بود (8/0 =RMSEA) و شاخص نسبت df /2x در محدوده مجاز و شاخص های برازش نسبی و مطلق (GFI)، (IFI) و (NFI) به ترتیب برابر با 94/0، 93/0 و 91/0 به دست آمد که نشان دهنده برازش مناسب مدل بود.

به طور کلی در مطالعه حاضر سه مولفه نوآوری محیطی، نوآوری فردی و نوآوری سازمانی را بیش از سایر مولفه ها در رابطه با مدیریت استعداد نشان از ارتباط علی معنی دار داشتند و در این زمینه می توان گفت سازمان ورزش شهرداری در مراحل ابتدایی مدیریت استعداد بوده و بیشتر بر فرایند شناسایی و جذب متمرکز گردیده است.