بررسی مروری تاثیر ورزش بر موبیلیزاسیون سلول های بنیادی خونساز

پیوند سلول‏های بنیادی خونساز یا HSCT، یک درمان امیدوارکننده برای بیماری هماتولوژیک است. اگرچه مغز استخوان منبع اصلی HSCs می باشد، اما بخش کوچکی از این سلول ها در خون محیطی وجود دارد. موبیلیزاسیون، فرآیند آزادسازی‏HSCها به خون محیطی است که توسط چندین فاکتور فیزیولوژیکی و دارویی القا می‏شود. فاکتور محرک کلونی گرانولوسیتی یا G-CSF، داروی برون‏زاد اصلی برای القای موبیلیزاسیون است. ورزش یک رویکرد غیرتهاجمی برای تحریک موبیلیزاسیون می باشد.

در این مقاله مروری، کلید واژه های پیوند سلول های بنیادی خونساز، موبیلیزاسیون و ورزش را در پایگاه های اطلاعاتی معتبر از جمله Google Scholar، PubMed و Scopus جستجو کردیم. از بین 98 مقاله انتخاب شده، تعداد 81 مقاله معیارهای لازم را داشتند و مورد بررسی قرار گرفتند.

ورزش در بیماران تحت HSCT ایمن و امکان‏پذیر است و می‏تواند باعث افزایش 4-2 برابری در مقدار HSCهای خون محیطی شود. با این حال، این تاثیر گذرا است و مدت کوتاهی پس از تمرین به حالت اولیه باز می‏گردد. مطالعه ها نشان می‏دهند که موبیلیزاسیون ناشی از ورزش وابسته به شدت است و ورزش با شدت بالاتر نسبت به شدت پایین‏تر به طور موثرتری باعث موبیلیزاسیون می‏شود.

از آن جایی که اثر ورزش در مقایسه با G-CSF گذرا و ناکافی است، نمی‏تواند به طور کامل جایگزین درمان با G-CSF در بالین شود. با این حال، می‏توان آن را همراه با G-CSF به عنوان یک درمان کمکی برای کمک به کاهش دفعات و مدت آفرزیس، کاهش دوز G-CSF و عوارض جانبی مرتبط با آن و جلوگیری از مداخلات دارویی اضافی استفاده کرد.