بررسی فقهی و حقوقی «آثار نمایشی زیان بار برای کودکان»

هنرهای نمایشی از تنوع، فراگیری و محبوبیت فراوانی برخوردارند و سهم زیادی از اوقات فراغت را به خود اختصاص می دهند. این گونه آثار امروزه، با اهداف و رویکردهای مختلف و در سطح وسیعی تولید و پخش می شوند و بخش عظیمی از بینندگان آنان، کودکان و نوجوانان اند که اغلب تحت تاثیر محتوای این آثار قرار می گیرند و در موارد زیادی به علت خشونت، افراط و بدآموزی موجود در آن آثار، روح لطیف شان آسیب دیده و دچار انحراف و زیان های جبران ناپذیری می شود. آموزه های دینی که همواره بر حفظ، تکریم و تربیت شایسته کودکان و بازداری آنان از انحراف و کج روی تاکید دارد، تولید و پخش این نوع آثار را برای کودکان ممنوع می شمرد. اما مهم، شناسایی معیارها و گستره این ممنوعیت و محدودیت است. در نوشتار حاضر با مراجعه به نصوص و قواعد فقهی، این مسیله تبیین و تحلیل شده و پس از بیان مضرات آثار نمایشی زیان بار برای کودکان، مبانی و قلمرو منع تولید و پخش این گونه آثار برای کودکان از دیدگاه فقه اهل بیت (ع) بررسی شده و همچنین تولید و پخش آثار نمایشی زیان بار برای کودکان از دیدگاه مقررات بین المللی و داخلی موردمطالعه و نقد قرار گرفته است.