رابطه خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی با انعطاف پذیری روانشناختی و پرخاشگری در دانش آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه علی بین متغیرهای پرخاشگری وانعطاف پذیری روان شناختیبا خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دختران دانش آموز متوسطه دوم شهر یزد بود. 4769 نفر ازدانش آموزان دختر دوره متوسطه ناحیه دو یزد در سال تحصیلی 1401 - 1402 به روش نمونه گیریخوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پرخاشگری باس و پری) 1978 ،)پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی)پذیرش و عمل(راس هریس) 2000 (و پرسشنامه خودکارآمدیتصمیم گیری مسیر شغلی بتز و تایلور) 1996 (بودند. طرح پژوهشی همبستگی)از نوع تحلیلساختاری(بود. داده ها از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و استفاده از نرم افزارهای SPSSنسخه 25 و AMOS ویراست 20 تحلیل شدند. نتایج تحلیل، برازندگی مدل فرضی را پس از برخیشاخص ه ای اصلاحی برای کوواریانس بین خطاهای مربوط به خود ارزیابی و هدف گذاری تایید کردندو نشان داد پرخاشگری بر خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان تاثیر منفی و معنی دار وانعطاف پذیری روانشناختی بر خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان تاثیر مثبت ومعنی دار دارد. با توجه به اهمیت خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی دانش آموزان در تعیین مسیرتحصیلی، بایستی به عوامل تاثیرگذار بر آن از جمله متغیرهای مورد بررسی در این پژوهش توجه نمود.