تاثیر شوری و اندازه ذرات کود گاوی بر توزیع و انتقال آلودگی باکتریایی در خاک شنی

در کشاورزی پایدار برای بهره وری بیشتر از کودهای گاوی که منبع غنی از باکتری بیماری زای ایکولای (E-Coli) است، استفاده می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر همزمان دانه بندی کودگاوی و شوری آب آبیاری، بر نگهداشت باکتری ایکولای در اعماق ستون شن به ارتفاع 10سانتی متر تحت جریان اشباع است. برای این منظور چهار دانه بندی مختلف از کود گاوی (2-1، 1- 0/5، 0/5- 0/25 و کوچکتر از 0/25> میلی متر) به سطح ستون شن به مقیاس 30 تن در هکتار اضافه شد، سپس آبشویی با شوری های مختلف (0، 0/5، 2/5، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر) تا 10 حجم منفذی انجام گرفت، سپس از اعماق 0، 3، 6 و 12 سانتی متری عمق خاک نمونه برداری شد. تعداد باکتری های موجود در هر نمونه با روش شمارش زنده مشخص شد. نتایج نشان داد اثر تمام منابع تغییر و همچنین اثرات متقابل آنها بر نگهداشت باکتری در خاک در سطح 5 درصد معنی دار بود. شوری بر نگهداشت باکتری اثر منفی داشت، به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار غلظت نسبی باکتری (حاصل تقسیم تعداد باکتری در هر عمق خاک به تعداد اولیه باکتری در تیمار کود مورد نظر) در تیمارهای شوری 0 و 10 دسی زیمنس بر متر بود. همچنین، با کم شدن اندازه ذرات کود گاوی، به دلیل افزایش آبگریزی و مسدودسازی منافذ ترجیحی، نگهداشت باکتری در تمامی اعماق مورد بررسی خاک کاهش یافت. به ترتیب بیشترین و کمترین نگهداشت باکتری در خاک در بزرگترین تیمار دانه بندی (2-1 میلی متر) و کوچکترین دانه بندی (کمتر از 0/25 میلی متر) بود. به علاوه بیشترین غلظت نسبی باکتری در خاک مربوط به عمق 3-0 سانتی متری بود و در سایر اعماق اختلاف معنی داری دیده نمی شد.