بررسی خواص ژئوپلیمرها برای استفاده به عنوان مصالح پایدار

برای توسعه بیشتر مواد سازگار با محیط زیست، شناخت محرک های محیطی، مواد جدید و همچنین ارزیابی آثار محیطی، مواد مرسوم در ساخت و ساز، لازم است. با توجه به تعاریف توسعه پایدار و مصالح پایدار، باید از مصالحی استفاده کرد که به لحاظ مصرف انرژی کم مصرف و دارای خواصی چون دوام کافی، خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب باشند، در عین حال موجب کاهش آلایندگی محیط زیستی شوند. مصالح ژیوپلیمری می تواند پاسخ مناسبی برای این مسیله باشد. ژیوپلیمرها، پلیمرهای معدنی سرامیک مانندی هستند که با ساختارهای چندتراکمی در سه بعد گسترش می یابند. ژیوپلیمرها بر اثر فعال شدن شیمیایی مواد جامد دارای آلومینیم و سیلیس در دمای نسبتا کم ایجاد می شوند. در سال های اخیر، ژیوپلیمرها به عنوان نوعی مصالح پایدار، دوست دار محیط زیست و جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده اند. برای تولید بتن ژیوپلیمری و استفاده در ساختمان  می توان از پسماند ها یا محصولات جانبی حاصل از صنایع استفاده کرد. در مقاله حاضر، روش سنتز و خواص ژیوپلیمرها برای استفاده در ساخت و ساز به عنوان مصالح پایدار و جایگزین مناسبی برای سیمان پرتلند ، به منظور کاهش انتشار آلاینده های محیط زیستی با رویکرد ارزیابی چرخه عمر براساس مطالعات انجام شده به طور خلاصه بررسی می شود. یافته ها و نتایج نشان می دهد، بتن های ژیوپلیمری خواص مکانیکی و عملکرد شیمیایی بسیار مطلوب تری نسبت به بتن های ساخته شده از سیمان پرتلند دارند و مزایای  محیط زیستی درخور توجهی نشان می دهند.