مدل مفهومی برای تعیین اندازه موثر واحد حسابرسی داخلی

 مطالعه با هدف ارایه مدل مفهومی تعیین اندازه موثر واحد حسابرسی داخلی در شرکت های ایرانی انجام شده است. پژوهش حاضر مبتنی بر فلسفه تفسیری است و با رویکردی قیاسی-استقرایی انجام شده است. از منظر هدف نیز یک پژوهش اکتشافی است که با روش تحقیق آمیخته صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل اساتید و مدیرانی است که سابقه اجرایی بالایی در حوزه حسابرسی در شرکت های ایرانی دارند. نمونه گیری به روش غیراحتمالی و به صورت هدفمند صورت گرفته است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه و پرسشنامه می باشد. جهت تحلیل مصاحبه های تخصصی، روش گراندد تیوری بکار گرفته شده است. همچنین شاخص های شناسایی شده با روش دلفی فازی اعتبارسنجی شده است. تحلیل داده های پژوهش در فاز کیفی با نرم افزار MaxQDA و در فاز کمی با نرم افزار Matlab انجام شده است. برای دستیابی به اهداف پژوهش با تحلیل مصاحبه با خبرگان، مجموعه ای از شاخص های زیربنایی تعیین اندازه موثر واحد حسابرسی داخلی شناسایی شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد که برنامه فراگیر حسابرسی داخلی و ساختار حاکمیت شرکتی نقش زیربنایی در تعیین اندازه موثر واحد حسابرسی داخلی دارند. این عوامل بر رویکرد متدولوژی حسابرسی داخلی و شرح وظایف حسابرسی داخلی اثر می گذارند. به همین ترتیب مدیریت منابع انسانی، مدیریت ریسک و ماموریت حسابرسی داخلی بر کیفیت کمیته حسابرسی تاثیر می گذارند. کیفیت این کمیته بر ارزش افزایی حسابرسی داخلی اثر می گذارد و به تعیین اندازه حسابرسی داخلی منجر می شود.