راهبردهای طراحی جهت افزایش حضورپذیری بانوان در مجتمع های مسکونی

اهمیت روابط اجتماعی در عصر حاضر به خصوص در محیط های شهری بر کسی پوشیده نیست. محیط های باز مجتمع های مسکونی به عنوان شکل تازهای از زندگی جمعی و نیز گونه ای دیگر از محیط های شهری و محل برخورد ساکنان این محیط ها، بر روابطی که در آن شکل میگیرد، تاثیر می گذارد. در عصر حاضر و با فرهنگی جدید، در مقایسه با گذشته بانوان نقشی مهم و اثرگذار در خانواده ها را ایفا می کنند و حضور بانوان در عرصه های مختلف زندگی جمعی و اجتماع، با تغییر در ذات پویای فرهنگ پر رنگتر گشته است. بنابراین، اهمیت محیط های مجتمع های مسکونی به عنوان عاملی اثر گذار بر روابط بین ساکنین و حضور بانوان در اجتماع، موجب گشته است، این پژوهش به دنبال استخراج مولفه های اثرگذار بر حضور بانوان در محیط های مجتمع های مسکونی باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی از نوع کیفی، با روش توصیفی تحلیلی و ساختار پژوهش حاضر برپایه ی مراجعه به منابع کتابخانه ای و مطالعه پژوهش های صورت یافته - در زمنیه حضورپذیری و مطالعه موردی مجتمع های مسکونی تبریز می باشد. در نهایت این پژوهش اذعان دارد که در واکاوی نمونه های موردی، راهبردها و پیشنهادهایی به منظور افزایش حضور بانوان به عنوان شخص مهم و تاثیرگذار خانواده ها، قابل استخراج میباشد که ارایه این راهبردها و استفاده از آنها میتواند در بهبود روابط ساکنین مجتمع ها، تاثیر گذار بوده و در عمیق ترین لایه های خانه، محیطی را فراهم سازد که حس آرامش، آسودن، دوری از دغدغه و مشغله های روزانه را فراهم سازد. شناخت مولفه های کالبدی اثرگذار بر حضورپذیری بانوان در محیط های مجتمع های مسکونی، موضوعی اثرگذار بر افزایش کیفیت زندگی جمعی و بهبود وضعیت روحی، روانی و عاطفی بانوان و در نتیجه اثر مثبت بر کیفیت زندگی خانواده ها دارد. نهایتا در این پژوهش معیارهای حضورپذیری بانوان در 5 دسته ی ایمنی و امنیت، تنوع و سرزندگی، خوانایی، حذف عوامل آزار دهنده و حضور دیگران تنظیم گشت. و مجموعا در 19  شاخصه اصلی قابل استنتاج از این مولفه ها، 19 راهبرد طراحی، به منظور افزایش اجتماع پذیری و حضورپذیری بانوان در محیط های مجتمع های مسکونی در قالب جدولی ارایه شد.