اثربخشی هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی، تاب آوری، سلامت روان و اختلال خواب کادر درمان مواجه با بیماران مبتلا به کوید 19: یک مطالعه نیمه تجربی

با توجه به اثرات روانشناختی گسترده ناشی از شیوع کووید-19 در جوامع، شواهد قوی وجود دارد که کادر درمان بیمارستان ها به واسطه شغل خود، مستعد بروز اختلالات روانشناختی متعدد همچون کاهش خودکارآمدی، تاب آوری، سلامت روان و بروز اختلال خواب هستند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی، تاب آوری، سلامت روان و اختلال خواب کادر درمان مواجه با بیماران مبتلا به کووید-19 بود.

روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. نمونه مورد پژوهش تعداد 30 نفر از کادر درمان درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به کووید-19 در بیمارستان شهید مدرس تهران بود که به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. جلسات هیپنوتراپی شناختی رفتاری به صورت فردی و در هشت جلسه 120 دقیقه ای و یک جلسه در هفته برگزار شد.

نتایج نشان داد هیپنوتراپی شناختی رفتاری بر خودکارآمدی (001/0>P و 15/13 = F)، تاب آوری (001/0>P و 59/19 = F)، سلامت روان (001/0>P و 35/25 = F) و اختلال خواب (001/0>P و 43/98 = F) در کادر درمان مواجه با بیماران مبتلا به کووید-19 اثرگذار بوده است.

با توجه به یافته های پژوهش می توان از این روش برای درمان اختلالات کادر درمان در شرایط شیوع بیماری کووید-19 استفاده کرد.