تاثیر کاربرد ادهزیوهای یونیورسال بر استحکام باند برشی براکت های ارتودنسی

باند مناسب براکت به مینا در درمان های ارتودنسی ضروری می باشد. اخیرا نوع جدیدی از باندینگ ها (ادهزیوهای یونیورسال) معرفی شده اند، که ادعا می شود توانایی اتصال به فلزات را دارند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر کاربرد ادهزیوهای یونیورسال بر استحکام باند برشی و شاخص ادهزیو باقی مانده (Adhesive Remnant Index= ARI) براکت های ارتودنسی به مینای دندان می باشد.

در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، 56 دندان پرمولر انسانی سالم بر اساس ادهزیو مورد استفاده به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. تمام دندان ها با اسید فسفریک 37% اچ شدند. سپس در گروه 1 (کنترل): پرایمر Transbond XT فقط روی سطح مینا اعمال شد. گروه 2: پرایمر Transbond XT هم روی مینا و هم بیس براکت اعمال شد. گروه 3: Single Bond Universal هم روی مینا و هم بیس براکت اعمال شد. گروه 4: G-Permio Bond هم روی مینا و هم بیس براکت اعمال شد. سپس در تمام گروه ها براکت ها با استفاده از کامپوزیت Transbond XT به دندان ها باند شدند. پس از ذخیره نمونه ها در آب و انجام 2000 سیکل حرارتی، مقادیر استحکام باند برشی براکت به دندان با استفاده از دستگاه تست یونیورسال ثبت شد. نمونه های دباند شده نیز با بزرگنمایی 10 برابر زیر استریومیکروسکوپ جهت ارزیابی میزان ادهزیو باقی مانده روی دندان (ARI) ارزیابی شدند.

بیشترین استحکام باند در گروه سوم (MPa 8/7±25/4) و کمترین مربوط به گروه دوم ( MPa5/3±16) بود .استحکام باند گروه سوم به صورت معنی داری بیشتر از گروه 2 بود (0/03=p) و تفاوت بین گروه های دیگر معنی دار نبود. از نظر شاخص ادهزیو باقی مانده بین گروه های مختلف تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

 نتایج مطالعه نشان داد که استحکام باند براکت ارتودنسی به مینای دندان با ادهزیوهای یونیورسال (Single Bond Universal & G-Permio Bond) مشابه با ادهزیو معمولی (Transbond XT) می باشد.