بررسی رابطه کارکردهای اجرایی و نظریه ذهن با مشکلات رفتاری در کودکان با آسیب شنوایی

کودکان با آسیب شنوایی بیشتر از جامعه شنوا درمعرض مشکلات رفتاری هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه کارکردهای اجرایی و نظریه ذهن با مشکلات رفتاری در کودکان با آسیب شنوایی انجام شد.

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهشی دربرگیرنده تمامی دانش آموزان ابتدایی ناشنوای شهر تهران بوده که در سال تحصیلی 1397-1396 در مدارس ناشنوایان مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 120 دانش آموز بود که به طور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات، آزمون نظریه ذهن استیرنمن و پرسش نامه عصب شناختی کولیج و سیاهه رفتاری کودکان به کار رفت. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام در سطح معناداری 0٫05 تحلیل شدند.

نتایج پژوهش نشان داد که بین برنامه ریزی و مشکلات رفتاری درون سازی (0٫014=p، 0٫22-r=) و برون سازی شده (0٫001>p، 0٫33-r=) رابطه معکوس معنا داری وجود داشته است؛ بین بازداری و مشکلات رفتاری درون سازی (0٫002=p، 0٫27-r=) و برون سازی شده (0٫001>p، 0٫31-r=) نیز رابطه معکوس معنا داری به دست آمد؛ درحالی که بین سازماندهی و مشکلات رفتاری درون سازی (0٫112=p، 0٫14r=) و برون سازی شده (0٫731=p، 0٫03r=) رابطه معنا داری مشاهده نشد. همچنین بین نظریه ذهن و مشکلات رفتاری برون سازی (0٫001>p، 0٫42-r=) و درون سازی شده (0٫001>p، 0٫28-r=) رابطه معکوس معنا داری وجود داشت. نظریه ذهن قوی ترین پیش بینی کننده مشکلات رفتاری درون سازی (0٫002=p، 0٫28-β=) و برون سازی شده (0٫001>p، 0٫42-β=) در کودکان با آسیب شنوایی بود.

براساس یافته های این مطالعه، کارکردهای اجرایی و نظریه ذهن در مشکلات رفتاری دانش آموزان با آسیب شنوایی نقش عمده ای دارند.