پیش بینی اضطراب بیماری کرونا بر اساس تنظیم شناختی هیجان: نقش واسطه ای عملکرد خانواده

پاندمی کووید 19، جهان را با مشکلات مختلفی در ابعاد سلامت جسمی، روانشناختی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مواجه ساخته و اثرات منفی بر سلامت روانشناختی جوامع دارد. لذا بررسی عوامل موثر بر ابعاد روانشناختی آن می تواند به کاهش اضطراب ناشی از همه گیری کمک کند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب بیماری کرونا بر اساس تنظیم شناختی هیجان با نقش واسطه ای عملکرد خانواده انجام شد. از جامعه کارمندان و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب در سال تحصیلی 1399- 1400، تعداد 204 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. آزمودنیها مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) و ابزار سنجش خانواده (FAD) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند اثرهای مستقیم راهبردهای سازش یافته و راهبردهای سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان بر مولفه های علایم جسمی و علایم روانشناختی اضطراب بیماری کرونا و اثر مستقیم و منفی مولفه های تنظیم شناختی هیجان بر عملکرد خانواده معنادار است (05/0>P). همچنین بین عملکرد خانواده و دو مولفه اضطراب بیماری کرونا (علایم روانشناختی و علایم جسمی) رابطه منفی معناداری وجود دارد. طبق نتایج عملکرد خانواده بین دو مولفه راهبردهای سازش سافته و سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان و مولفه های اضطراب بیماری کرونا نقش میانجی دارد. نتایج مطالعه حاضر ضمن گسترش ادبیات پژوهش در حوزه کرونا، نقش ویژگیهای فردی و خانوادگی در پیش بینی اضطراب کرونا و لزوم توجه به عوامل مذکور را در کاهش اضطراب ناشی از همه گیری بیماری برجسته می سازد.