واکاوی راهبردهای کاهش رفتار های وندالیسی در فضای شهری

رفتار های وندالیستی به عنوان یکی از مسایل اجتماعی فراگیر نگرانی های عمده ای را در خصوص وارد کردن صدمات به اموال عمومی، مخدوش کردن فضای شهری، ایجاد حس رخوت و تشدید حس ناامنی بر می انگیزند. در نوشتار پیش رو تلاش شد به واکاوی راهبردهای کاهش رفتار های وندالیستی در فضای شهری از منظر صاحب نظران در حوزه های مدیریت شهری، برنامه ریزی اجتماعی، سلامت روان و تعلیم و تربیت پرداخته شود.

روش تحقیق کیفی (موردی موضوع وندالیسم) و از نوع تحلیل مضمون بر اساس مدل (براون و کلارک-2006) است. جامعه آماری را مطلعین کلیدی این سه حوزه در سراسر کشور تشکیل دادند. روش نمونه گیری به شیوه هدفمند و تعداد نمونه مورد نظر 19 نفر از مطلعین کلیدی بودند. داده ها به واسطه مصاحبه های نیمه ساختار یافته تا مرحله اشباع نظری گردآوری شدند و به واسطه نرم افزار مکس کیو دی آ نسخه 18 تحلیل شدند.

تحلیل یافته ها نشان داد راهبرد های موثر در کاهش رفتار های وندالیستی در فضای شهری در قالب 5 مقوله کلی قابل بحث اند. این مقولات عبارت اند از عوامل قانونی، عوامل اجتماعی، عوامل روان شناختی، عوامل بازدارنده محیطی و سیاست های بخشی هماهنگ. همچنین صاحبنظران از راهبرد های غایب در سیاست های موجود کنترل و پیشگیری از رفتار های وندالیستی نام بردند که در بخش یافته ها به آن ها اشاره شد.
 

با اتکا به یافته های پزوهش می توان نتیجه گرفت با کاربست شبکه ای از اقدامات مشترک حوزه های اثرگذار قانونی، اجتماعی، روان شناختی، بازدارنده و سیاستی می توان راهبردهای موثری جهت کاهش رفتارهای وندالیستی طراحی و به مرحله اجرای کارآمد درآورد.