ارزیابی اثر دو پارامتر ولتاژ و فاصله کاری بر ریخت شناسی داربست پلی کاپرولاکتون- KIT-6 ساخته شده به روش الکتروریسی

دستیابی به داربستی با ساختار صاف،یکنواخت و عاری از عیوب دانه تسبیحی(بید) یکی از چالش های مهم در تولید داربست های مهندسی بافت به روش الکتروریسی است. در این پژوهش داربست لیفی کامپوزیتی پلی کاپرولاکتون-سیلیکای مزومتخلخل(KIT-6 ) به روش الکتروریسی ساخته شده و اثر دو متغیرعملیاتی مربوط به دستگاه الکتروریسی شامل ولتاژ و فاصله کاری بر ریخت شناسی نهایی داربست مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفت. نتیجه ها نشان داد که با افزایش ولتاژ کاری از 15 به 18 کیلوولت ساختار داربست غیریکنواخت شده و الیاف نامتراکم و فاقد تخلخل های ساختاری مناسب تولید می شوند. افزون برآن نتیجه ها بیانگر اثر مثبت افزایش فاصله کاری بر ریخت شناسی داربست پایانی است. در فاصله های کم ساختار غیریکنواخت و همراه با بید ایجاد شده و با افزایش فاصله کاری تا 20 سانتی متر ساختار مناسب تری ایجاد می شود. از این رو می توان ولتاژ 15 کیلوولت و فاصله 20 سانتی متر را مقدارهای بهینه ای برای دو متغییر دستگاهی ولتاژ و فاصله کاری برای الکتروریسی داربست های کامپوزیتی پلی کاپرولاکتون- KIT-6 با درصدهای گوناگون وزنی از محتوی سرامیکی دانست.