واکاوی نقش تغییرات دما در کاربری های اراضی شهری با استفاده از تصاویر ماهواره لندست (مطالعه موردی شهرستان آمل)

درجه حرارت سطح زمین یک موضوع دارای اهمیت و ابزار کنترلی برای مدل آب و هوایی است. در مناطق شهری با توجه به نوع کاربری آن و همچنین پوشش گیاهی کمتر دارای توان جذب زیاد و آلبدو پایین هست. این مناطق دارای دمای سطحی و به تبع آن دمای محیطی بالاتری هستند که هرچه از مناطق مرکزی و متراکم شهر به سمت اطراف و حاشیه برویم از گرما کاسته شده و شرایط دمایی تغییر می کند. در این پژوهش با استفاده از تصاویر ماهواره لندست 5 و 8 دمای سطحی شهر آمل در سال های 1990 و 2020 محاسبه شدند. پیش پردازش های تصاویر ماهواره ای لازم بر روی هر یک از تصاویر اعمال و سپس نسبت به مدل سازی و طبقه بندی تصاویر اقدام شد. ابتدا به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی، نقشه طبقه بندی شده کاربری اراضی برای هر دو سال استخراج و سپس به منظور بررسی تغییرات کاربری طی 30سال، مساحت آن به هکتار عنوان گردید. به منظور پایش دمای سطح زمین نقشه دمای سطحی این شهرستان استخراج شد. نتایج تحقیق نشان داد دما در کاربری های متراکم و صنعتی بالا و قسمت هایی که دارای پوشش گیاهی هستند دارای دمای پایین تری هستند. در طول 30 سال در شهر آمل میزان دمای سطحی افزایش پیداکرده و بر تعداد این نقاط گرم افزوده شده و یک رابطه قوی بین کاربری اراضی و دمای سطحی به وجود آمد. به طوری که در سال2020 کاربری شهری دارای دما 40 درجه سانتی گراد است که به دلیل جذب بیشتر حرارت در نواحی شهری است. درحالی که در کاربری جنگلی دما سطح زمین 28 درجه است که جاذب کمتر حرارت است. این موضوع نقش کاربری های مختلف را در تعیین دمای سطحی نشان می دهد.