حقیقت عبادت از دیدگاه مذاهب کلامی با تاکید بر نقد وهابیت

مفهوم «عبادت» یکی از مفاهیم بحث برانگیز میان وهابیت و مذاهب اسلامی است که اعتراض مذاهب را به دنبال داشته است. وهابیان با مطرح کردن تعریفی بسیط از عبادت، آن را به خضوع، خشوع و محبت تعریف کرده اند و عبادت بر اساس این تعریف را یکی از مبانی شان در توحید و شرک قرار داده اند. از این رو مصادیقی مانند استغاثه، استشفاع، نذر و ذبح لغیرالله و... را شرک دانسته و انجام دهنده اش را مشرک خوانده اند. عالمان و اندیشمندان مذاهب اسلامی امامیه، اشاعره و ماتریدیه، در بیان تعاریفی که برای عبادت گفته اند، با تعریف وهابیت مخالفت کرده اند. عالمان اسلام گفته اند عبادت، ترکیبی از خضوع و خشوع، همراه با اعتقاد به ربوبیت، الوهیت، خالقیت، رازقیت و دیگر صفاتی از این دست برای معبود است. تعریف وهابیان از عبادت، اشکالات متعددی دارد که از جمله آنها آوردن قید بی پایه «نهایت محبت» در تعریف عبادت، و جامع و مانع نبودن تعریف آنها است. بر اساس تعریف وهابی ها، بسیاری از عبادات از تحت این تعریف خارج می شوند و بسیاری از اعمال غیرعبادی، ذیل عنوان «عبادت» قرار می گیرند.