ارزیابی فعالیت آنتی هیپوکسی بتائین در سه مدل مختلف خفگی، خونی و جریان خونی در موش سوری

هیپوکسی یا کمبود اکسیژن در بافت ها می تواند موجب مرگ یا آسیب جدی شود. بتایین یک ترکیب طبیعی و آنتی اکسیدان است که در چندین بیماری مانند چاقی، دیابت، سرطان و آلزایمر اثرات مفید دارد و در مواد غذایی مانند اسفناج، میگو، چغندر و غلات یافت می شود. این مطالعه به منظور بررسی فعالیت آنتی هیپوکسی بتایین در سه مدل مختلف هیپوکسی در موش سوری انجام شد.

اثر محافظتی بتایین در دوزهای 25، 50 و mg/kg100 در مقابل مرگ و میر ناشی از هیپوکسی در موش سوری با سه مدل هیپوکسی خفگی، خونی و گردش خونی بررسی شد. آنالیز واریانس یک طرفه و نیومن کولز برای مقایسه میانگین ها به کار رفت.

در مدل جریان خونی بتایین در دوز mg/kg50، زمان مرگ را افزایش داد و اثری مشابه پروپرانولول mg/kg30 که به عنوان کنترل مثبت به کار رفت، نشان داد (05/0<P) و در دوز mg/kg100، از پروپرانولول قوی تر بود (0/0001>P). در مدل خونی، در دوز mg/kg25، زمان مرگ افزایش داد و اثری مشابه پروپرانولول mg/kg20 از خود نشان داد (0/05<P)، در دوز mg/kg100، از پروپرانولول قوی تر بود (0/05>P). در مدل خفگی، بتایین در دوز mg/kg12/5، زمان مرگ را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش داد (0/05>P).

بتایین فعالیت محافظتی خوبی را در مدل های هیپوکسی خونی و گردش خونی از خود نشان داد، تا جایی که دارو در دوز mg/kg100، موثرتر از پروپرانولول در دوز mg/kg30 بود.