نقش سبک های والدگری و ابعاد ناهنجار شخصیت مادران در اضطراب اجتماعی نوجوانان

هدف این پژوهش مقایسه سبک های والدگری و ابعاد ناهنجار شخصیت مادران نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی با نوجوانان فاقد این اختلال بود. بر مبنای یک طرح علی- مقایسه ای، با سیاهه هراس اجتماعی (کانور و دیگران، 2000)، دو گروه 30 نفری از نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی و فاقد آن با روش نمونه برداری هدفمند انتخاب شدند و مادران آنها به فرم کوتاه سیاهه شخصیتی بر اساس ویراست پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (انجمن روانپزشکی امریکا، 2013) و پرسشنامه اقتدار والدین (بوری، 1991) پاسخ دادند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد سبک والدگری مستبدانه در مادران گروه مبتلا به اضطراب اجتماعی بیشتر از گروه سالم و سبک والدگری مقتدرانه در آنها کمتر از گروه سالم است. در سبک والدگری سهل گیرانه، بین مادران دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد. نتایج مربوط به ابعاد ناهنجار شخصیت نشان داد عواطف منفی در مادران گروه مبتلا به اضطراب اجتماعی بیشتر از مادران گروه سالم، و مخالفت جویی و بازدارندگی در مادران این گروه به شکل معناداری کمتر از مادران گروه سالم بود. در بعد دل گسستگی و روان گسستگی، تفاوت معناداری بین مادران دو گروه دیده نشد. یافته های این پژوهش شواهدی را در جهت تایید نقش مادران در اضطراب اجتماعی فرزندان فراهم آورده است و می تواند در پیشگیری و درمان این اختلال کاربرد داشته باشد.