تحلیل بیومکانیک و مکانیسم سازگار در گیاهان در معماری با روش عناصر محدود (FEM) موردپژوهی: ونوس مگس خوار

«بیومکانیک» (به انگلیسی) استفاده از اصول مکانیک در سیستم های بیولوژیکی مانند انسان، جانوران، گیاه، اندام، یاخته (سلول) است. واژه بیومکانیک در ابتدای دهه 1970 توسعه یافت، که توصیف کننده استفاده از مهندسی مکانیک در سامانه های زیست شناسی و مهندسی پزشکیو امروزه درحال کاربست در معماری است. حرکات و بیومکانیک گیاهان می توانند سیستم های قابل انعطاف را برای اهداف معماری الهام بخشند که می-توانند به عنوان راه حل های ایده آل با قابلیت عملکرد بیولوژیک مقاوم با حرکت طبیعی ظریف شناخته شوند. در این مقاله، مروری مختصر از مکانیزم های مختلف سازگار موجود در بیومکانیک معماری و در گیاهان ارایه و سپس شرح داده می شود. در این پژوهش رابطه معماری و بیومکانیک گیاهی بین زیست شناسان، معماران و مهندسان عمران که در آن جنبش های زیبایی شناختی یا الگوی الهام گرفته از گیاهان وجود داشته، تجزیه و تحلیل شده و در ساختارهای فنی بیولوژیک برای معماری پایدار به کار گرفته شده است. روش تحقیق «توصیفی- تحلیلی» و روش شبیه سازی و آنالیز کامپیوتری گیاهان گوشت خوار و دراینجا «ونوس مگس خوار» است. نتایج تحقیق، اصول حرکتی به دست آمده از تجزیه و تحلیل های بیومکانیک و عملکردی- مورفولوژیکی کمی و همچنین شبیه سازی و انتزاع آن ها با استفاده از مثال روش های عنصر محدود بوده و در پایان نوعی از الگوبرداری از گیاهان مورد اشاره قرار گرفته است که قابلیت کاربردی در پوسته های ساختمانی و طراحی آن ها دارد.