اثر کاربرد قبل از برداشت اسید هیومیک روی بهبود عمر انبار مانی توت فرنگی (Fragaria × ananassa Duch.) رقم پاروس

به منظور ارزیابی تاثیر محلول پاشی غلظت ‏های مختلف اسید‏هیومیک بر حفظ کیفیت پس از برداشت میوه توت‏ فرنگی رقم پاروس، پژوهش حاضر در یک گلخانه ‏ای در جیرفت در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. برای این منظور بوته‏ های توت ‏فرنگی با غلظت‏های صفر، 12/5، 25 و 50 میلی‏ گرم بر لیتر اسید هیومیک در مرحله شروع گلدهی محلول پاشی شدند. میوه ها پس از برداشت در دمای 1 درجه سانتی‏گراد و رطوبت نسبی 5±90 درصد به مدت 20 روز نگهداری شدند و صفاتی شامل سفتی، مواد جامد محلول کل، اسیدیته، میزان پوسیدگی، کاهش وزن، اسیدیته ‏قابل‏ تیتراسیون میوه ‏ها طی انبارمانی، اندازه ‏گیری شدند. نتایج بدست آمده نشان داد، تیمار 50 میلی ‏گرم بر لیتر اسید هیومیک، بیشترین اثر را روی حفظ استحکام میوه (سفتی)، مواد جامد محلول کل و اسیدیته قابل تیتراسیون داشت. میوه‏ های تیمار شده با اسید‏هیومیک50 میلی ‏گرم بر لیتر، کمترین درصد کاهش وزن، پوسیدگی و اسیدیته را طی انبارمانی نشان دادند. سایر تیمارها نیز با شاهد تفاوت معنی ‏دار داشتند. براساس نتایج پژوهش حاضر، غلظت 50 میلی‏ گرم در لیتر اسید هیومیک بیشترین تاثیر را در حفظ کیفیت پس از برداشت و افزایش عمر انبارمانی میوه توت‏فرنگی رقم پاروس داشت.