چارچوب حفاظت پویا از راه های تاریخی ایران

توجه به راه های تاریخی تنها از منظر عملکرد ارتباطی و نه از منظر دارایی و ثروت ، موجب فراموشی این مسیرها به عنوان مکان های فرهنگی-تاریخی، طبیعی و پویا شده است. هدف این پژوهش، ارایه چارچوبی منطقی برای چگونگی حفاظت پویا از راه های تاریخی ایران با بهره گیری از تجارب جهانی و اصول حفاظت پویا بود.

این مطالعه کیفی به روش تحلیل محتوا با به کارگیری راهبرد استدلال استقرایی در سال 1401 انجام و 10 مقاله برای مطالعه انتخاب شد. با بررسی منابع، کدهای اولیه در ارتباط با "اصول حفاظت از راه های تاریخی و مسیرهای فرهنگی" و "چارچوب حفاظت از راه های تاریخی و مسیرهای فرهنگی" شناسایی و استخراج شدند. فرآیند تحلیل (حلقه بازخورد) به صورت گام به گام به روش استقرایی پیش رفت و زیرمقوله ها با توجه به شباهت ها و تفاوت های کدهای اولیه استنتاج و در قالب چند مقوله اصلی (هسته ای) طبقه بندی شدند.

مقولات "مدیریت راهبردی" 44 مرتبه، "حفاظت از دارایی ها و ثروت ها" 37 مرتبه، "توسعه اقتصاد پایدار" 24 مرتبه، "شناخت دارایی ها و ثروت ها" 17 مرتبه، "انعطاف پذیری" 15 مرتبه و "آموزش و توسعه دانش و تفسیر خلاق" 14 مرتبه در ارتباط با اصول موثر بر حفاظت از راه های تاریخی و مسیرهای فرهنگی و مقولات "تصمیم گیری برای آینده" 26 مرتبه، "شناخت دارایی ها و ثروت های کریدور راه تاریخی" 20 مرتبه، "شبکه سازی و هم افزایی" 16 مرتبه، "ارزیابی اهمیت کریدور راه تاریخی" 14 مرتبه، "شبکه معنایی راه" 8 مرتبه و "تعریف کریدور راه تاریخی" 2 مرتبه در ارتباط با چارچوب حفاظت از راه های تاریخی و مسیرهای فرهنگی تکرار شده بودند.

برای تحقق امر برنامه ریزی و حفاظت پویا از راه های تاریخی باید به 6 بعد "تعریف کریدور راه تاریخی"، "تشکیل شبکه معنایی راه تاریخی"، "شناخت دارایی ها و ثروت ها و درک اهمیت کریدور راه تاریخی"، "ارزیابی اهمیت کریدور راه تاریخی"، "شبکه سازی و هم افزایی" و "تصمیم گیری برای آینده کریدور راه تاریخی" توجه شود.