حضور هنرمندان تجسمی ایران در رویدادهای هنری جهان، سال های 2010 تا 2020 میلادی

تشکیل نخستین دانشکده ی هنر ایران در دهه ی 20ه.ش و پس از آن، تاسیس موزه‎ ی هنرهای معاصر تهران در سال 1362ه.ش سرآغاز حضور و زمینه ساز فعالیت هنرمندان تجسمی ایران در عرصه ی جهانی بود. پس از این جریان، فعالیت هنرمندان به ویژه نقاشان ایرانی در فستیوال ها و رویدادهای بین المللی هنر، با افت و خیزهای متفاوت که متاثر از شرایط اجتماعی کشور بوده، ادامه یافت. پژوهش پیش رو قصد دارد ضمن در نظر داشتن تحولات فرهنگی اجتماعی ایران به بررسی جایگاه نقاشان ایرانی در رویدادهای بین المللی هنر در دهه اخیر بپردازد و این میزان حضور را، به تفکیک جنسیت، حضور در داخل یا خارج از کشور، گروه های سنی، نوع تحصیلات ارزیابی نماید و نتایج آن را با هنرمندان کشورهای همسایه قیاس نماید. پرسش این است: حضور هنرمندان تجسمی ایران با تاکید بر نقاشان در رویدادهای بین المللی هنر، در فاصله سال های 2010 تا 2020میلادی چگونه بوده است؟ به نظر می رسد هنرمندان ایرانی سهم قابل توجهی در شرکت در رویدادهای هنری جهان داشته و از این میان، هنرمندان نقاش، حضور پررنگ تری در قیاس با دیگر هنرمندان رشته های تجسمی به خود اختصاص داده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که در معتبرترین رویدادهای هنر در فاصله سال های 1389 تا 1399 (2010-2020م.)، حضور نقاشان مرد بیشتر از زنان بوده، در حالی که میانگین سنی نقاشان زن نسبت به مردان بیشتر است. اکثریت نقاشان ایرانی شرکت کننده در این رویدادها، در خارج از کشور اقامت داشته و عمدتا دارای تحصیلات آکادمیک بوده اند. همچنین حضور نقاشان نسبت به هنرمندانی که در رشته های مختلف هنرهای تجسمی فعالیت دارند چشمگیرتر است. در پایان، ذکر این نکته اهمیت دارد که در دهه اخیر رشد مشارکت هنرمندان جوان و نقاشان خودآموخته ایرانی در نتایج آماری رویدادهای جهانی مشهود است؛ هر چند همه گیری ویروس کرونا، خلل جدی در این روند ایجاد نمود. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی-تحلیلی با رویکرد تطبیقی و شیوه گردآوری اطلاعات آن، کتابخانه ای و میدانی است.