عوامل همگرایی ژئوپلیتیکی ایران و عربستان در منطقه خلیج فارس در افق همکاری های جدید

  دو کشور جمهوری اسلامی ایران و عربستان به عنوان دو قدرت بزرگ از ظرفیت هایی برای نقش آفرینی در حوزه منطقه ای برخوردار هستند که با توجه به تغییر ماهیت قدرت در فضای جهانی و به تبع آن کنش های بازیگران در این فضای جدید هردو کشور اراده خود را در همکاری با یکدیگر، برای بهرمندی از شرایط گذار برای تامین اهداف ملی خود استوار نموده اند. از آنجایی که عوامل ژیوپلیتیکی می تواند پایه ای برای همکا ری محسوب شود لذا این پژوهش با هدف تعیین عوامل همگرایی دو کشور انتخاب شده است. روش پژوهش توصیفی، تحلیلی است که به صورت کاربردی و باجامعه آماری36 نفری انجام شده است. برهمین مبنا 17عامل به استناد نظریات همکاری و همگرایی منطقه ای و کارکرد گرایی و براساس کلان عوامل ژیوپلیتیکی سیاسی، اقتصادی، فناورانه، طبیعی و نظامی مستند به واکاوی محیطی دو کشور در حوزه خلیج فارس تعیین که نهایتا بعد از تحلیل داده های جمع آوری شده به ترتیب اولویت، کلان عامل سیاسی باشش زیر عامل که مهم ترین آن چرخش سیاسی عربستان در نگاه به شرق، اقتصادی باپنج زیر عامل که مهم ترین آن روابط اقتصادی عربستان با چین و نقش ایران در این رابطه، طبیعی با دو زیر عامل که مهم ترین آن نقش ایران دربهره مندی عربستان از راه ارتباطی شمال به جنوب، فناورانه با یک زیر عامل استفاده عربستان از ظرفیت های فناورانه ایران و نظامی با سه زیر عامل که مهم ترین آن استفاده عربستان از توان نظامی نوین ایران است به عنوان عوامل ایجاد همگرایی بین دو کشور مشخص شدند.