بهینه سازی برنامه زراعی مجموعه کشت و صنعت خرمدره

امروزه، به ویژه در کشورهای درحال توسعه، مجموعه های کشت و صنعت به دلایلی مانند قابلیت برنامه ریزی آسان تر، افزایش تولید غذا، کاهش هزینه مصرف کنندگان، تشویق نوآوری و توسعه فناورانه، ایجاد فرصت های شغلی و افزایش بازه دسترسی به غذا، نقش مهمی در امنیت غذایی جامعه ایفا می کنند. تحقیق حاضر با هدف ارایه برنامه کشت مبتنی بر کمینه سازی مصرف آب و بیشینه سازی درآمد بخش زراعت مجتمع کشت و صنعت خرمدره به وسعت 1262 هکتار واقع در استان زنجان، انجام شد. تجزیه وتحلیل داده های اقتصادی (سری زمانی 99-1390) مربوط به گیاهان زراعی آبی کشت شده در این واحد تولیدی شامل گندم، جو، ذرت، کلزا و یونجه، از روش حداقل مربعات معمولی بسط یافته توسط پیکانی در نرم افزار لینگو نسخه 18/0 انجام شد. بر اساس نتایج، سطح زیرکشت محصول جو 118/18 درصد افزایش یافت. برخلاف آن، سطح زیرکشت محصولات گندم، کلزا، ذرت علوفه ای و یونجه به ترتیب 33/33، 73/19، 34/79 و 20/44 درصد کاهش یافت. در برنامه کشت بهینه سازی شده این واحد تولیدی، به رغم ثبات نسبی درآمد خالص (09/0+ درصد)، کل سطح زیرکشت بخش زراعی (25/87- درصد)، مقدار مصرف آب (25/32- درصد)، ساعت کار ماشین ها (25/70- درصد)، تعداد نیروی کار (25/87- درصد)، میزان کودها (30/50- درصد) و سموم کشاورزی (39/45- درصد) نسبت به برنامه فعلی کاهش می یابد. در این مدل برنامه ریزی، هیچ محصولی از برنامه کشت زراعی حذف نشد. برای همین، پیش بینی های آن واقع بینانه به نظر می رسد.