مقایسه تاثیر راهبرد های نوشتاری مشترک، تعاملی و مستقل بر دقت و پیچیدگی نوشتاری فراگیران غیر ایرانی زبان انگلیسی

مهارت نوشتاری در زبان دوم و یا زبان خارجی همیشه برای زبان آموزان زبان خارجی مشکلاتی را ایجاد کرده است و این موضوع محققان بسیاری را در رشته آموزش زبان به خود جذب کرده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تطبیقی راهبرد های نوشتاری مشترک، تعاملی و مستقل در بهبود دقت و پیچیدگی مهارت نوشتاری فراگیران غیرایرانی زبان انگلیسی زبان در ایران است. برای دستیابی به این منظور، نمونه ای 74 نفری از جمعیت فراگیران زبان انگلیسی غیر ایرانی زن و مرد در یکی از استان های ایران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. نتایج آزمون تعیین سطح آکسفورد نشان داد که آنها دارای سطح مهارت زبانی متوسطه هستند. سپس، زبان آموزان به سه گروه مختلف نوشتار مشترک، تعاملی و مستقل تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل های توصیفی و استنباطی بر روی داده ها انجام شد. پس از تجزیه و تحلیل توصیفی داده با استفاده از میانگین و انحراف معیار، آزمون کواریانس یک طرفی به عنوان آزمون استنباطی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که گروهی که از راهبرد های نوشتاری تعاملی استفاده می کردند عملکرد بهتری نسبت به دو گروه دیگر داشتند ولی تفاوت معناداری بین گروه های نوشتاری مشترک و مستقل یافت نشد. نتایج این مطالعه مصادیق کاربردی برای سیاست گذاران، مدرسان و زبان آموزان زبان خارجی، پدیدآورندگان مواد درسی و طراحان برنامه درسی دارد. با اجرای فعالیت های گروهی مانند نگارش تعاملی، زبان آموزان می توانند سطح بالایی از مهارت نوشتن را به دست آورند و انگیزه آنها برای یادگیری افزایش یابد. همچنین یافته های این تحقیق می تواند برای معلمان زبان خارجی که در جستجوی روش های اثربخش برای تدریس نگارش در یک محیط طبیعی هستند، مفید باشد. طراحان برنامه درسی و پدیدآورندگان مواد درسی نیز می توانند تکالیف نوآورانه تری در ارتباط با مهارت نگارش طرح و تولید نمایند.