اثر مکمل های آنیونی و توازن آنیون - کاتیون در جیره گاوهای خشک بر ویژگی های تخمیر شکمبه در شرایط برون تنی

زمینه مطالعاتی: 

توازن آنیون - کاتیون جیره گاوخشک نقش مهمی در پیشگیری از بیماری تب شیر و کاهش التهابات در اوایل زایمان دارد. بررسی اثر نوع و توازن آنیون ها در مقابل کاتیون های جیره بر ویژگی های تخمیری شکمبه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.

این آزمایش برای بررسی اثر منبع و توازن آنیون - کاتیون جیره گاوخشک بر فراسنجه های تولید گاز، غلظت نیتروژن آمونیاکی، pH شکمبه و قابلیت هضم ماده خشک در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.

ابتدا جیره پایه بر اساس احتیاجات گاو خشک تهیه و سپس توازن آنیون - کاتیون جیره پایه محاسبه شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و 15 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تیمار(1): اسید فسفریک + اسید سولفوریک + 66/5- تیمار(2): اسید فسفریک + اسید سولفوریک + 33/11- تیمار(3): اسید فسفریک + اسید سولفوریک + 17- تیمار(4): اسید فسفریک + سولفات کلسیم نیم آبه +66/5- تیمار(5): اسید فسفریک + سولفات کلسیم نیم آبه + 33/11- تیمار (6) : اسید فسفریک + سولفات کلسیم نیم آبه + 17- تیمار(7): فسفات آمونیوم + اسید سولفوریک + 66/5- تیمار(8): فسفات آمونیوم + اسید سولفوریک + 33/11- تیمار(9): فسفات آمونیوم + اسید سولفوریک + 17- تیمار(10): فسفات آمونیوم + سولفات کلسیم نیم آبه + 66/5- تیمار(11): فسفات آمونیوم + سولفات کلسیم نیم آبه + 33/11- تیمار(12): فسفات آمونیوم + سولفات کلسیم نیم آبه + 17- . هر تیمارشامل یک سطح توازن آنیون- کاتیون (میلی اکی والان در 100 گرم ماده خشک)، یک منبع مکمل گوگرد و یک منبع مکمل فسفر بود که بر اساس نسبت احتیاجات هر عنصر در جدول احتیاجات متعادل گردید.

پژوهش حاضر نشان داد که اثر تیمارهای آزمایشی بر فراسنجه های تولیدگاز، اسیدیته شکمبه و غلظت نیتروژن آمونیاکی در زمان های مختلف انکوباسیون اختلاف معنی دار آماری داشتند (05/0P<). به طوریکه بیشترین و کمترین پتانسیل تولید گاز، مقدار تولید گاز در زمان 5/0t و کل گاز تولیدی در 120 به ترتیب مربوط به تیمار 1 و 5 می باشد. همچنین به ترتیب بیشترین و کمترین سطح زیر منحنی pH مایع شکمبه مربوط به تیمار2 و 5 است. کمترین و بیشترین تولید نیتروژن آمونیاکی در زمان 48 ساعت به ترتیب مربوط به تیمار4 و9 می باشد.

نتیجه گیری نهایی: 

بنابراین از لحاظ اثر توازن آنیون و کاتیون و منابع آنیونی کاهش DCAD بیش تر از 66/5- میلی اکی والان بر کیلوگرم از لحاظ اقتصادی و خوشخوراکی توجیه کاربردی ندارد.