ردپای معرفت شناسی اثبات گرایی در آموزش دانشجویان پرستاری

در معرفت شناسی اثبات گرایی آنچه حس می شود، درک می شود و وجود دارد. این در حالیست که دانشجوی پرستاری در حیطه کاری خود با فردی در ارتباط است که دارای ابعاد زیستی، روانی، معنوی و اجتماعی است. ابعادی که ممکن است برای فرد تجارب حیطه های آن تبلور خارجی نداشته باشند.

هدف مطالعه حاضر تبیین نقش معرفت شناسی اثبات گرایی در آموزش دانشجویان پرستاری است.

مطالعه حاضر یک مطالعه مروری روایتی است که با جستجو کلید واژگان اصلی به زبان فارسی از جمله اثبات گرایی، نقش معرفت شناسی اثبات گرایی در آموزش پرستاری، نقش اثبات گرایی در بالین، نقش اثبات گرایی در تحقیقات پرستاری، و آموزش پرستاری و همچنین کلید واژگان انگلیسیphilosophy, Nursing, Education Positivism, در بازه زمانی سال های 2000 تا 2023 انجام شده است.

ردپای معرفت شناسی اثبات گرایی به عنوان یک مکتب فلسفی به وفور در آموزش دانشجویان پرستاری دیده می شود. این درحالی است که دانشجویان در دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد با این مکتب فلسفی آشنا نمی شوند؛ و جایگاهی در کوریکولوم آموزشی آنها ندارد.

با توجه به استفاده متعدد از این مکتب فلسفی در بررسی و ارزیابی بعد فیزیولوژیک در بیماران، انجام تحقیقات کاربردی در پرستاری و همچنین آموزش دانشجویان پرستاری؛ ضروری است که دانشجویان پرستاری در دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد با مبانی این مکتب فلسفی آشنا شوند و همچنین با دیگر مکاتب فلسفی جهت ارزیابی و مدیریت جنبه های غیرفیزیولوژیک بیماران، آموزش داده شوند.