بررسی نقش ناگویی هیجانی و هوش معنوی در پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی

کیفیت بالای زندگی زناشویی نقش حمایتی برای افراد دارد، از طرفی کیفیت پایین زندگی زناشویی نقش یک عامل پرخطر را ایفا می سازد، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین نقش ناگویی هیجانی و هوش معنوی در پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی انجام شد.

پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود، جامعه پژوهش را تمامی فرهنگیان زن متاهل مقطع ابتدایی ناحیه یک تاکستان در سال تحصیلی 1402-1401 بودند (260 نفر) که بر اساس جدول کجرسی و مورگان (1971) 150 نفر واجد شرایط به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند؛ و به پرسش نامه های ناگویی هیجانی بگبی و همکاران (1994)، هوش معنوی فرهوش و همکاران (1394) و کیفیت زندگی زناشویی باسبی و همکاران (1995) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 صورت گرفت.

نتایج نشان داد بین ناگویی هیجانی و کیفیت زندگی (467/0- =r) رابطه منفی و معنادار و بین هوش معنوی با کیفیت زندگی (572/0 =r) رابطه مثبت و معنادار برقرار است (01/0>P)، هوش معنوی و ناگویی هیجانی به طور معنی داری توانستند 2/36 درصد از تغییرات کیفیت زندگی را پیش بینی کنند.

یافته های پژوهش حاضر نشانگر اهمیت ناگویی هیجانی و هوش معنوی در تبیین کیفیت زندگی زناشویی زنان بود.