طراحی الگوی برند سازی مشترک در ورزش ایران

هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی برندسازی مشترک در ورزش ایران بود. روش تحقیق به صورت کیفی و از نوع نظریه پردازی داده بنیاد بود. جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیات علمی دانشگاه ها، کارشناسان و خبرگان و فروشندگان برندهای معتبر بود که سابقه آنها به عنوان افرادی که تجربه زیسته کافی دارند، انتخاب شدند.

روش پژوهش:

 روش نمونه گیری به صورت هدفمند و در دسترس بود و نمونه آماری تا اشباع نظری محقق ادامه پیدا کرد (3+23). روش گردآوری داده ها به صورت مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تکنیک کدگذاری سه مرحله ای (باز، محوری، گزینشی) و برای سازماندهی متن مصاحبه ها و تحلیل از نرم افزار تحلیل داده های کیفی ان ویوو نسخه 10 استفاده شد.

یافته ها طبق الگوی 6c (شرایط علی، زمینه، شرایط مداخله گر، راهبردها، پیامدها) استخراج شد. تیوری سیگنالینگ جهتی را برای ارزیابی مبادلات تجاری ورزشی در میان فرایندهای تصمیم گیری مصرف کنندگان ارایه می دهد.

نتایج نشان داد که تناسب برند و تبلیغات و نقش رسانه ها عامل هایی تعیین کننده هستند که برایند این اعمال به جذب مشتری می رسد.