الگوهای عشق ورزی در جوانان شهر تهران با رویکرد نظریه داده بنیاد

هدف از پژوهش حاضر طراحی الگوهای عشق ورزی جوانان ساکن در شهر تهران با رویکرد نظریه داده بنیاد است. روش پژوهش کیفی و از نوع اکتشافی است. جامعه آماری شامل جوانان  بین سنین 19-29 سال  ساکن در شهر تهران بودند.

روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری غیر احتمالی، باانتخاب هدفمند استفاده شد. اندازه نمونه در این پژوهش برابر 20 نفر و ابزار اندازه گیری مصاحبه باز بود که برمبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. براساس تحلیل داده ها، 158 مفهوم اولیه(کدهای باز)، 44 کد محوری و 21 کد گزینشی شناسایی شد.

نتایج  مستخرج از تجزیه و تحلیل مصاحبه های کیفی نشان داد که عوامل علی از 3 مقوله اصلی، 12 مقوله فرعی و 38 کد اولیه؛ عوامل زمینه ای از 5 مقوله اصلی، 9 مقوله فرعی، و 19 کد اولیه؛ عوامل مداخله گراز 5 مقوله اصلی، 10 مقوله فرعی و 29 کد اولیه؛ راهبردها از 5 مقوله اصلی، 11 مقوله فرعی و 26 کد اولیه و در نهایت پیامدها حاصل از 6 مقوله اصلی، 14 مقوله فرعی و 46 کد اولیه تشکیل شده اند.

بنابراین می توان گفت جوانان مورد مطالعه، به عنوان کنشگر از اصول و قواعد معرفتی شناختی متناسب با ساختار اجتماعی و فرهنگی مقطع زمانی خود پیروی می کنند.زیرا تنها یک میدان معرفت شناختی در هر دوره از زندگی کنشکر  وجود دارد.